Zaterdag 13-10-2018 was er sprake van een sleutelwedstrijd voor Klimaatgroep°Stars: Na een paar niet al te beste wedstrijden kwam de vierde plek weer enigszins in zicht en met de pot tegen VVV in Leidschendam kon er nog iets meer afbrokkelen van het gat van zeven punten in ons voordeel.

Met Peter Verweij, Shuohan Men en Frank Boute werd het tripje ondernomen en we wisten dat het niet makkelijk zou worden: Dat bleek al snel toen een nog steeds niet topfitte Frank het moest opnemen tegen de nummer drie van het team, Matthijs van de Heiden. Het werd een ware thriller waarin Frank grote voorsprongen verloren zag gaan en hij tegen matchpoints aankeek. Echter toen etaleerde hij weer zijn vechtershart en na een magnifiek laatste punt brulde hij als de rugbyspelers van de All Blacks. Niet 1-0, maar 0-1.

Vervolgens keek Peter tegen de knokker Werff Thomas net als in hun eerste ontmoeting tegen een 0-2 achterstand aan in games en werkte hij in de derde 5 matchpoints weg. Met 16-14 kwam hij weg en vervolgens sloopte hij Werff: Niet 2-0, maar 0-2! Met daarbij de constatering dat deze 2 potten 1.45 uur hadden geduurd……….

Dit was voor ondergetekende een enorme geruststelling, want ik wist hoe lastig wedstrijd 3 t/m 5 waren: Nolan Schultz bleek iets te sterk voor een nog steeds niet volledig herstelde Shuohan, het dubbel was kansloos en Frank trok het niet tegen een te vaste Werff Thomas: Niet 5-0, maar 3-2. Het mooie nu was dat het team er weer stond en er gevochten werd, een van de mooiste maar tevens moeilijkste zaken in de sport.

Het voorwerk was verricht en na de pauze werd het karwei in grootse stijl geklaard: Shuohan tegen de nummer drie was verwacht, maar Peter tegen Nolan Schultz zeker door mij niet! Hij speelde een mentaal en technisch geweldige partij tegen deze jongen, die ik een van de grootste talenten vind van het Nederlandse tafeltennis. Peter ontregelde hem echter verrassend goed met precies geplaatste returns en kleine spinnetjes. Zijn tweede performance!

Shuohan kraakte Thomas daarna vrij eenvoudig en weer erg zeker: Ze was haar stem kwijt in het begin van de week, het leek er tijdens de wedstrijd ook nog op, want ze gaf geen kik, maar vooral de BH-Topspin in de Rally is een wapen vanjewelste: we stonden op 3-5! Toen kwam Frank weer in actie tegen Nolan en hij begon nu iets van zijn oude spel terug te krijgen, hij retourneerde beter, combineerde weer meer zijn slagen en kwam dik voor: 10-5. Als hij deze game had gewonnen, verbeeld ik me dat hij de partij binnen had gesleept. Toch net tekort in vieren.

Peter moest vervolgens van de Heiden pakken om de winst zeker te stellen en de man of de match slaagde met glans: Winst met 6-4 en negen punten los, eigenlijk 10 omdat we twee keer gewonnen hebben van deze ploeg.

Wat een leuke ploeg en publiek overigens: Na afloop werden we gefeliciteerd door eenieder en hebben we perfecte pompoensoepen en saté`s gegeten in een sfeer die je niet zoveel tegenkomt. Het kan dus wel hoor, moeten we in Middelstum ook meer doen met veel respect ook voor de tegenstanders. Niet lullig doen zoals ik begreep dat er vorige zaterdag gebeurde tegen De Veluwe, dat hoort niet bij de tafeltenniscultuur.

Nu twee weken competitieloos en kan er verder aan de vorm en fitheid geschaafd worden, op 3 november wacht thuis de pot tegen Pecos, de hekkensluiter. Er staan nu Jeugd ranglijst toernooien op stapel en Shuohan speelt de Masters in Leiden.

Het is duidelijk: We hebben zeker enige potentie, maar het begint met knokken en dat zal nog vier wedstrijden het geval moeten zijn. Dan gaan we het redden en kan er uitgekeken worden naar een prachtige 2^e seizoenshelft.

Anne Vlieg