Het heeft eventjes geduurd, maar nu dan toch de laatste twee wedstrijden van de competitie gebundeld in een verslag. Het vlaggenschip van Midstars, het 1^e team geheten Klimaatgroep°Stars moest nog twee wedstrijden afwerken in de competitie.

Op voorhand was er al niet veel meer te beleven, want de interessante 1^e plek kon al bijna niet meer gehaald worden en ook de positie bij de 1^e 3 was al een voldongen feit. Desalniettemin moest er nog in Amsterdam tegen de reserves van Tempo-Team gespeeld worden en daarna thuis tegen TOGB, die al vrijwel kampioen waren.

Tegen Tempo-Team werd er met 6-4 gewonnen en beleefden we een hattrick van Nathan vd Lee en een nulletje van Pim van Schaik. Tussendoor won Colin van twee spelers waar hij de 1^e wedstrijd nog van had verloren, dat was mooi, maar zijn nederlaag tegen Clemens Bonner met 3-0 was weer een domper. Ook het dubbel was bij een 2-1 achterstand niet makkelijk, maar hier sloeg Colin weer een aantal superballen bij elkaar. Pim had zijn dag een keer niet, was niet overtuigend bezig en dan is het niet genoeg tegen deze jongens, die allen wel degelijk een bal kunnen raken.

Nathan liet tegen Bonner na het dubbel zijn sterkste partij van het seizoen noteren: Een afgetekende 3-0 (11-5, 11-3, 11-5) met foutloos en bij vlagen superieur spel. Hij liet optekenen dat hij voor het eerst weer het oude gevoel had van de laatste seizoenen, ondergetekende zag hem genieten en relaxt precisiespel op de tafel leggen.

Een week later werd er thuis tegen TOGB gespeeld, die slechts 2 punten nodig hadden voor de 1^e plek die sowieso recht geeft op een promotieduel na de voorjaarscompetitie. Colin heeft altijd een wereldstart tegen slowstarter Michel de Boer: Nu echter was er geen kruit gewassen tegen de oude nestor. Met onbetwist dikke cijfers was het 1^e punt een feit voor de opponenten, die nog een paar auto`s supporters hadden meegenomen.

Vervolgens sloeg Pim nummer drie Leroy Heemskerk eraf en Jan Tammenga liet weer eens zien waar hij nog steeds toe in staat is: Zoon Milo de Boer die een sterke competitie heeft gedraaid met een kleine 70% winstpercentage, kwam de 1^e game er nog mee weg. Vervolgens fileerde Jan weer eens ouderwets een jong talent: 3-1 met dikke gamestanden.

Pim en Colin speelden toen een dubbel tegen vader en zoon een kwamen op 2-0: het leek nog even spannend te blijven. De laatste drie games waren echter afgetekend voor de De Boeren en waren ze even uitgelaten: de 1^e plek was een feit!

Daarna gebeurde er iets geks: Michel gaf op met als oorzaak een blessure, wat gefronste wenkbrauwen opleverde, want hij speelde als een vorst. Dit werd ook niet zo goed begrepen door het thuisfront, maar dat maakt natuurlijk niets uit, want tegenwoordig kan alles onder het mom van eigenbelang…..

Dat vervolgens zijn zoon Milo ook stopte met spelen werd wel begrepen, want hij had een notenallergie en dat was zichtbaar. Dus speelden Jan en Colin nog tegen Heemskerk, die van Jan ook een punt of 15 kreeg in 3 games en tegen Colin nog een game pakte.

Uitkomst 8-2 wat enige spanning suggereerde, maar dat was dus snel niet meer het geval. De wedstrijd ging als een nachtkaars uit en werd er eens niet een uur of zes geacteerd, elk nadeel hep zijn voordeel sulle we maar segge niet!?

Wat kunnen we na deze drie maanden concluderen?

We hebben een redelijk soevereine competitie gespeeld met een team, die ook als team handelde: dat we het in het voorjaar niet makkelijk zullen krijgen is een understatement: Zowel Colin als Pim zullen nog stappen moeten maken en Nathan kan na een zeer intensieve werkperiode ook weer wat vaker de nodige uren maken. De plannen hiervoor zijn er en zullen in de evaluatie aan de orde komen. Jan heeft behalve een kleine 60% ook in een aantal wedstrijden de coaching rol op zich genomen. Dat opgeteld met volwassen handelen van het team in de uitwedstrijden , maakt dat we met enig vertrouwen naar het voorjaar gaan uitkijken. Dan moet het maar eens gebeuren!!

Anne Vlieg